Opis aktywności:
1. „Chodźcie wszyscy” – mówiąc wierszyk wykonujemy kolejne czynności:
Chodźmy wszyscy tu do koła ( tworzymy koło)
Zabawimy się wesoło (każdy obraca się wokół własnej osi)
Witamy się wszyscy wraz (kłaniamy się)
Na zabawę nadszedł czas (podskokami obracamy się dookoła)
Prawa ręka, lewa ręka (pokazujemy prawą, a następnie lewą rękę)
Prawa noga, lewa noga (pokazujemy prawą, a następnie lewą nogę)
Cały tułów oraz głowa (pokazujemy tułów, a następnie głowę)
Witamy Was (kłaniamy się).
2. „Spacer po ulicy dźwięków” – słuchanie opowiadania I. Bierman „Spacer po ulicy dźwięków” połączone z grą na instrumentach – przed przystąpieniem do czytania opowiadania, przypominamy właściwy sposób korzystania z instrumentów. Następnie przygotowujemy dzieciom (w miare możliwości) wymienione w opowiadaniu instrumenty i dajemy im chwilę na zabawę instrumentami. Prosimy dzieci, aby zagrały na nich z delikatnością, leciutko, by wydobyć piękny dźwięk. Następnie czytamy opowiadanie (możemy zmienić potoczną nazwę „grzechotki” na prawidłową nazwę „marakasy”), a dzieci, jeśli mają wymieniony instrument muszą zagrać na nim delikatnie przez chwilę.
Pewnego dnia dzwonki dowiedziały się o istnieniu ulicy dźwięków i postanowiły się tam wybrać. Ponieważ nie mogły znaleźć tej ulicy, poszły do trójkąta, żeby zachęcić go do wspólnych poszukiwań. Dzwonki i trójkąt razem wyruszyły na poszukiwania. Ledwo jednak uszły kilka kroków, spotkały tamburyn, który także chciał dojść na ulicę dźwięków. Przyłączył się do nich. Wyruszyły wspólnie: dzwonki, trójkąt, tamburyn. Wkrótce spotkały grzechotkę. Gdy usłyszała, gdzie się wybierają, natychmiast zapragnęła z nimi pójść. Dzwonki trójkąt, tamburyn i grzechotka razem wyruszyły na poszukiwanie ulicy dźwięków. Krótko potem wyszły im naprzeciw drewienka, które także chciały iść tam, gdzie udają się inne instrumenty, więc przyłączyły się do nich i maszerowały razem z nimi. Teraz dzwonki, trójkąt, tamburyn, grzechotka i drewienka szły gęsiego i wspólnie muzykowały. Usłyszał to bębenek i tak szybko, jak tylko potrafił, pobiegł do nich i stanął w rządku. Teraz dzwonki, trójkąt, tamburyn, grzechotka, drewienka i bębenek, cicho dzwoniąc, szły jedno za drugim i wciąż poszukiwały ulicy dźwięków. Jednak choć bardzo się starały, nie mogły jej znaleźć! Wyczerpane zatrzymały się, ciężko oddychając. Dzwonki, trójkąt, tamburyn, grzechotka, drewienka i bębenek wydawały przy tym ciche tony i nagle zrozumiały, gdzie jest ulica dźwięków! Dokładnie tutaj, gdzie stały, tu była ulica dźwięków. Dzwonki, trójkąt, tamburyn, grzechotka, drewienka i bębenek spojrzały na siebie i wspólnie stworzyły cudowną melodię. Po chwili dzwonki, trójkąt, tamburyn, grzechotka, drewienka i bębenek wyruszyły w drogę powrotną do domu, gdyż znalazły już ulicę dźwięków. Po długim marszu bębenek pożegnał się, a dzwonki, trójkąt, tamburyn, grzechotka i drewienka poszły dalej. Trochę później pożegnały się drewienka, a dzwonki, trójkąt, tamburyn i grzechotka poszły dalej. Za chwilę także grzechotka była już w domu. Teraz szły tylko dzwonki, trójkąt, tamburyn. Po kilku krokach dotarły do domu, w którym mieszkał tamburyn. Teraz podróżowały już tylko dzwonki i trójkąt. Gdy trójkąt także dotarł do swojego domu, dzwonki same pobiegły do siebie tak szybko, jak tylko potrafiły, aby móc wreszcie odpocząć. Teraz dookoła jest cicho jak makiem zasiał, a na ulicy dźwięków nic nie słychać.
Następnie przechodzimy do rozmowy na temat opowiadania:
- O czym dowiedziały się dzwonki?
- Czy instrumentom udało się odnaleźć „ulicę dźwięków?
- Wymieńcie nazwy instrumentów występujących w opowiadaniu.
3. „Ulica dźwięków” – zabawa ruchowa połączona z grą na instrumentach – dzieci wybierają sobie ulubione dwa instrumenty i poruszają się z nim swobodnie po sali, tak, aby ich instrument nie wydawał żadnego dźwięku. Gdy wymienimy nazwę instrumentu/instrumentów, które dziecko posiada wtedy może na nim zagrać. Zabawę powtarzamy kilka razy.
4. „Piosenka o instrumentach” – nauka piosenki – nauka drugiej zwrotki piosenki „Piosenka o instrumentach”.
5. „Instrumenty z piosenki” – zabawa ruchowa – rozkładamy w różnych miejscach sali karty obrazkowe przedstawiające instrumenty muzyczne, które pojawiają się w piosence – dzieci je nazywają – pomagamy, jeśli jest taka potrzeba. Dzieci śpiewają i poruszają się po sali w rytmie piosenki podbiegając do poszczególnych kart obrazkowych, gdy dany instrument pojawia się w piosence. Zabawę prowadzimy przez czas trwania piosenki.
6. „Sylabowe instrumenty” – wykonanie kart pracy – pokazujemy kartę pracy tłumaczymy dzieciom jak należy wykonać zadanie (dzielimy nazwy instrumentów muzycznych na sylaby, przeliczamy liczbę sylab i zamalowujemy tyle kółek ile jest sylab).
7. „Zabawy przy muzyce” – zabawa ruchowa – dzieci poruszają się swobodnie w rytmie piosenki „Piosenka o instrumentach”. Na przerwę w muzyce wydajemy polecenia wykonania krótkich działań w ruchu np.: znaleźć i dotknąć coś koloru zielonego, dotknąć lewym łokciem prawego kolana, złapać się za kostki itp.
8. „Tworzymy instrumenty” – wykonanie pracy plastycznej – pokazujemy i omawiamy budowę gitary klasycznej. Omawiamy jak należy wykonać pracę plastyczną (ozdabiamy pudełko po chusteczkach higienicznych, następnie nakładamy gumki recepturki jako struny i rysujmy gryf).
- Drzemy kolorowe kartki na mniejsze elementy.
- Ozdabiamy pudełko obklejając je podartymi kartkami.
- Nakładamy gumki recepturki na opakowanie – gumki recepturki będą służyć jako struny.
- Na kartonowym gryfie dorysowujemy progi, struny i klucze.
- Gryf przyklejamy taśmą klejącą do pudełka.
- Gitara gotowa 😉
9. „Wspólny koncert” – zabawa muzyczno-dydaktyczna – pytamy dzieci, czy wiedzą kto to jest dyrygent? Po wysłuchaniu odpowiedzi dzieci podsumowujemy/wyjaśniamy, że dyrygent to osoba (muzyk), kierująca zespołem muzycznym. Następnie dzieci siadają na dywanie z wykonanymi przez siebie gitarami. Wcielamy się w role „dyrygenta” pokazując dzieciom jak mają grać np. ręce uniesione w górze – dzieci grają głośno; ręce w dole – cicho; szybkie ruchy rękami – dzieci grają szybko; wolne – wolno. Zabawę prowadzimy przez 2-3 minuty.
10. „W filharmonii” – zabawa ruchowo-dydaktyczna – dzieci poruszają się w rytmie piosenki „Koncert”. Na przerwę w muzyce wymieniamy nazwę instrumentu muzycznego, a dzieci naśladują grę na tym instrumencie. Zabawę prowadzimy wymieniając 5-6 nazw instrumentów. Na zakończenie zabawy pytamy dzieci co to jest filharmonia? Po wysłuchaniu odpowiedzi dzieci podsumowujemy, że jest to instytucja organizująca i prezentująca koncerty muzyki poważnej. Tą samą nazwą określa się także budynek w którym odbywają się takie koncerty.
11. „When The Band Comes Marching In” – słuchanie i próby śpiewania piosenki – w trakcie piosenki pokazujemy odpowiednie karty obrazkowe i wykonujemy odpowiednie ruchy, dzieci próbują śpiewać piosenkę i naśladować ruchy.
12. „Jump and say” – zabawa dydaktyczno-ruchowa – rozkładamy na dywanie karty obrazkowe nazywając je, dzieci powtarzają za nami. Kolejno układamy na dywanie 3-4 wybrane karty obrazkowe. Następnie prosimy dzieci, by przeskakując pomiędzy kartami wypowiadały nazwę karty, którą właśnie przeskoczyły.
Załączniki:
Karty obrazkowe do zabawy: „Instrumenty z piosenki”
Karty pracy: „Sylabowe instrumenty”
Karty pracy do piosenki: „When The Band Comes Marching In”
Wykorzystane strony:
- https://www.youtube.com/watch?v=2mODTjHMM1s – piosenka „Piosenka o instrumentach”
- https://kursgitary.pl/budowa-gitary/ – zdjęcie i opis budowy gitary do zabawy „Tworzymy gitarę”
- https://ekodziecko.com/zabawkowa-gitara – pomysł na pracę plastyczną „Tworzymy gitarę”
- https://www.youtube.com/watch?v=ekXNa5da7jY – piosenka „Koncert” do zabawy „W filharmonii”
- https://supersimple.com/song/when-the-band-comes-marching-in/ – piosenka „When The Band Comes Marching In”