NASZE EMOCJE

Opis aktywności:

1. „Miło witaj każdy dzień” – powitanka – śpiewamy ilustrując gestem tekst piosenki na melodię „W murowanej piwnicy”:

Miło witaj każdy dzień i uśmiechnij do mnie się (uśmiechamy się)
Klaśnij w ręce raz i dwa, usiądź w kole tak jak ja. (klaszczemy dwa razy i siadamy w kole na dywanie)

2. „Jak się czujesz?” – zabawa dydaktyczna – kładziemy na dywanie karty obrazkowe przedstawiające smutne dzieci i pytamy:

Co przedstawiają zdjęcia?
Co mogło się wydarzyć?
Jak czują się dzieci ze zdjęć?
Jak moglibyśmy im pomóc?

Następnie wyjaśniamy, że dzieci ze zdjęć mogą czuć się gorsze, samotne, smutne, ponieważ np. różnią się wyglądem od innych (a nie mają na to wpływu, np. przez chorobę), nie mają się z kim bawić, mają brzydsze ubrania, bo ich rodzice są biedniejsi lub np. nie mają rodziców i nikt do nich nie przyszedł na szkolną uroczystość. Warto zwracać uwagę na takie osoby, pytając, co się stało, czy możemy im jakoś pomóc i zapraszając do wspólnej zabawy. Z pewnością one mogą nam pokazać wiele ciekawych zabaw i zostać naszymi najlepszymi przyjaciółmi.

3. „Smutaski” – zabawa ruchowa – gramy na dowolnym instrumencie (np. tamburynie) a dzieci bardzo wolno się poruszają, jakby były smutne, z opuszczonymi głowami. Gdy zmienimy tempo gry, dzieci zmieniają swój nastrój na wesoły, przytulają się nawzajem, podskakują, uśmiechają. Po chwili powracamy do gry w wolnym tempie. Zabawę powtarzamy tak, by każdy nastrój pojawił się trzy razy.

4. „Jestem smutny, gdy…” – zabawa dydaktyczna – rozkładamy na dywanie napisy: wesoły/wesoła, smutny/smutna, zły/zła, przestraszony/przestraszona, zdziwiony/zdziwiona. Czytamy je wraz z dziećmi. Po kolei każde dziecko bierze do ręki dowolny napis (zwracając uwagę na rodzaj męski i żeński) i dokańcza zdanie: „Jestem smutny/wesoła/zły/przestraszona/zdziwiony, gdy…”. Po wszystkich wypowiedziach podsumowujemy, że każdy z nas odczuwa te emocje i nie jest to nic złego. Warto o nich głośno mówić, by otrzymać pomoc, jeśli tego potrzebujemy i nauczyć sobie z nimi radzić.

5. „Podróż do krainy emocji” – zabawa ruchowa – włączamy utwór „Lato” A. Vivaldiego i zapraszamy dzieci w podróż. Przemierzamy pokój zatrzymując się w trzech miejscach. W pierwszym mówimy, że jest to kraina smutku – tu ludzie chodzą markotni, ze spuszczonymi głowami, ocierają łzy (dzieci wcielają się w te role). Pytamy, czy podoba im się w tej krainie i zapraszamy do dalszej podróży. Zatrzymujemy się teraz w krainie złości – ludzie są dla siebie niemili, ciągle się na siebie złoszczą, tupią nogami, zaciskają dłonie w pięści, krzyczą. Po chwili pytamy, czy dzieciom się tu podoba i zaprasza ich do dalszej podróży. Docieramy do trzeciej krainy, krainy radości. Tu ludzie uśmiechają się do siebie, machają, tańczą, podskakują. Pytamy dzieci, jak im się podoba i proponuje, by tu pozostali.

6. „Zgadnij, co czuję” – zabawa pantomimiczna – dzieci siedzą na dywanie, mówimy na ucho dziecku jakąś sytuację. Jego zadaniem jest przedstawić ją za pomocą gestów, ruchu i mimiki. Pozostali domownicy muszą zgadnąć, co się wydarzyło i jak czuje się ta osoba. Zabawę powtarzamy 5 razy. Przykładowe sytuacje:

Masz urodziny, otrzymałeś wymarzony rower od swoich rodziców.
Przewróciłeś się podczas gry w piłkę i koledzy się z Ciebie śmieją.
Wszyscy dobrze się bawią w przedszkolu, a Ty źle się czujesz, jesteś chory i chciałbyś iść do domu.
Przyśnił Ci się zły sen i obudziłeś się przestraszony.
Udało Ci się zbudować wieżę z piasku, a ktoś przyszedł i ją specjalnie kopnął.

7. „Mój humor” – zabawa ruchowa – dzieci poruszają się swobodnie po pokoju w rytmie piosenki „Kolorowe dzieci”. Na przerwę w muzyce, pokazujemy jeden z napisów z nazwami uczuć. Dzieci odczytują go i odzwierciedlają swoją postawą dany nastrój. Zabawę powtarzamy tak, by każdy napis pojawił się jeden raz.

8. „Nasze humory” – wykonanie pracy plastycznej – prezentujemy i omawiamy z dziećmi sposób wykonania pracy plastycznej (nanosimy farbę na kartkę papieru i rozdmuchujemy ją słomką, następnie dorysowujemy rączki, nóżki, buźki obrazujące nastroje i doklejamy oczka).

Nanosimy farbę na kartkę.
Dmuchamy w słomkę tak, by rozdmuchać farbę.
Odkładamy na chwilę do wyschnięcia – sprzątamy w tym czasie niepotrzebne przybory – farby, słomki.
Dorysowujemy ręce, nogi i buźki obrazujące różne nastroje.
Doklejamy oczka.

9. „Everybody is different” – śpiewanie i słuchanie piosenki – dzieci włączają się do wykonywania utworu i prezentowania go ruchem.

10. „Mój nastrój” – zabawa dydaktyczna – na podsumowanie zajęć prosimy, by dzieci wypowiedziały się na temat emocji, jakie przyniósł im dzisiejszy dzień .