
Opis aktywności:
- „Powitanka” – rodzic mówi rymowankę, a dzieci pokazują i robią to, o czym mówi.
Pokaż proszę, gdzie masz oczy,
gdzie masz uszy,
a gdzie nos,
pokaż rękę,
pokaż nogę,
gdzie na głowie rośnie włos?
podnieś rękę
tupnij nogą
kiwnij głową „tak” lub „nie”
klaśnij w ręce
skocz do góry
i uśmiechnij się!
2. „Dzień Dziecka” – pogadanka – rodzic pyta dzieci, czy wiedzą, jakie jest dziś święto. Następnie pyta dzieci:
- Co to znaczy „być dzieckiem”?
- Czy lubicie być dziećmi? Dlaczego tak/nie?
- Po co jest Dzień Dziecka?
Tłumaczy, że to okazja, by tego dnia dzieci traktować szczególnie pamiętać o nich, ale też by dorośli rozmawiali między sobą o tym, co zrobić, by dzieciom na całym świecie żyło się lepiej.
3. „Prawa i obowiązki” – słuchanie wiersza U. Kowalskiej
Prawa i obowiązki
Nie wiem czy ci ktoś powiedział,
byś o swoich prawach wiedział?
Chciałbym, lecz co znaczy prawo?
Już wyjaśniam, bijąc brawo,
za twoje mądre pytanie.
W odpowiedzi dam zadanie.
Prawo przywilejem nazwiesz,
bo dostaniesz, co zapragniesz.
Pomyśl, co tobie funduje?
Dzięki niemu nie głoduję.
Małym zwą mnie, lecz człowiekiem.
Nie zagraża mi nikt biciem.
I codziennie dobrze życzy,
cicho mówi, a nie krzyczy.
Źle coś zrobię, to tłumaczy,
mądre granice wyznaczy.
A ty wiesz, co to granice?
Znam z bajki chytrą lisicę,
cicho sobie w lesie siedzi,
czeka na niesforne dzieci.
A kiedy je w łapy schwyci,
tylko krzyk po lesie leci.
Sam nie mogę iść do lasu,
las granicą jest do czasu,
aż podrosnę i zrozumiem,
co już wiem, czego nie umiem?
Obowiązki poznaj teraz,
chyba znany ci ten wyraz?
Dziś wymienię najważniejsze,
sam odkryjesz te ciut mniejsze:
Jeść skończyłeś, to zaczynaj,
do kuchni znosić naczynia.
Po zabawie, sprzątnij klocki.
Umyj ząbki, uczesz loczki.
Ładnie odłóż swe ubranko,
na stoliczek lub krzesełko.
Zapamiętaj wszystko ładnie,
swoje prawa znaj dokładnie,
może staną się podporą,
nawet znać je – to już sporo!
Następnie rodzic rozmawia z dziećmi na temat treści wiersza i doświadczeń własnych dzieci:
- O czym był ten wiersz?
- Czym są prawa?
- Jakie prawa zostały wymienione w wierszu?
- Czym są obowiązki?
- Jakie obowiązki zostały wymienione w wierszu?
- Czy macie jakieś obowiązki? Jakie w domu, jakie w przedszkolu?
- Po co nam prawa i obowiązki? Czemu mamy je znać?
Kolejno rpodzic wyjaśnia dzieciom, że prawa i obowiązki są po to, by wszystkim lepiej się wspólnie żyło. Prawa to to, co nam się należy, co zostało zapisane w Konstytucji, czyli najważniejszych dokumencie państwowym, a jeśli nie jest to spełniane to możemy się z tym zgłosić do sądu. Obowiązki natomiast to to, co my mamy zrobić, dać od siebie. One również pomagają nam lepiej żyć w społeczeństwie. Musimy znać prawa, by nikt nie zrobił nam krzywdy, by nie pozwalać sobie na złe traktowanie. Prawa dziecka są spisane w Konwencji Praw Dziecka, a za ich nieprzestrzeganie obowiązują kary. Istnieją również organizacje takie jak UNICEF, które dbają o to, by były one przestrzegane, starają się odkrywać przypadki łamania praw dziecka i wyciągać z nich konsekwencje.
4. „W co lubię się bawić?” – zabawa ruchowa. Dziecko ruchem prezentuje, w co lubi się bawić.
5. „Moje prawa i obowiązki” – zabawa dydaktyczna – pokazujemy dziecku wagę. Tłumaczy, że mamy zarówno prawa, jak i obowiązki i żeby nasze życie biegło w dobry sposób to musi być tego i tego po równo. Prosi dziecko, by podawało, jakie mamy prawa (w tym momencie rodzic naciska jedną szalkę wagi) i wspólnie wymyślają odpowiadające im obowiązki (powoli naciska drugą szalkę – równoważąc szalki). Np.
- prawo do życia, ale i obowiązek dbania o swoje zdrowie
- prawo do wypoczynku, ale i obowiązek nauki
- prawo do jedzenia, czyli odpowiedniego standardu życia, ale i obowiązek sprzątania po sobie
- prawo do miłości, wychowania w rodzinie, ale i obowiązek kochania rodziców, bycia wdzięcznym wobec nich
- prawo do wolności od przemocy, ale i obowiązek szacunku dla wszystkich ludzi
6. „Zabawki na miejsce!” – zabawa ruchowa – przypominamy dzieciom, że mają one prawo do zabawy, ale i obowiązek sprzątania po sobie. Zachęcamy, by zamieniły się teraz w zabawki, które mają wrócić na swoje miejsce. Po kolei wskazuje, co mają udawać, np. misie, samochody, lalki. Dzieci zachowują się jak te przedmioty i w taki sposób przemieszczają się do miejsca, gdzie leżą dane zabawki. Zabawę prowadzimy wymieniając 4-5 różnych zabawek.
7. „Kolorowe dzieci” – osłuchanie z piosenką – dzieci aktywnie słuchają piosenki. Zachęcamy, by każdy z nich spróbował zapamiętać choć jedną parę rymujących się wyrazów, które w niej wystąpiły.
Kolorowe dzieci
Gdyby, gdyby moja mama
Pochodziła z wysp Bahama
To od stóp po czubek głowy
Byłabym czekoladowa.
Mogłam przyjść na świat w Cejlonie
Na wycieczki jeździć słoniem
I w Australii mieć tatusia
I z tatusiem łapać strusie.
Nie patrz na to w jakim kraju
Jaki kolor dzieci mają
I jak piszą na tablicy
To naprawdę się nie liczy!
Przecież wszędzie każda mama
Każdy tata chce tak samo
Żeby dziś na całym świecie
Mogły żyć szczęśliwe dzieci.
Mogłam małą być Japonką
Co ubiera się w kimonko
Lub w Pekinie z rodzicami
Ryż zajadać pałeczkami.
Od kołyski żyć w Tunisie
Po arabsku mówić dzisiaj
Lub do szkoły biec w Mombasie
Tam gdzie palmy rosną w klasie.
Nie patrz na to w jakim kraju
Jaki kolor dzieci mają
I jak piszą na tablicy
To naprawdę się nie liczy!
Przecież wszędzie każda mama
Każdy tata chce tak samo
Żeby dziś na całym świecie
Mogły żyć szczęśliwe dzieci.
Los to sprawił lub przypadek
Że Hindusem nie był dziadek
Tata nie był Indianinem
I nie w Peru mam rodzinę.
Nie patrz na to w jakim kraju
Jaki kolor dzieci mają
I jak piszą na tablicy
To naprawdę się nie liczy!
Przecież wszędzie każda mama
Każdy tata chce tak samo
Żeby dziś na całym świecie
Mogły żyć szczęśliwe dzieci.
Po wysłuchaniu rozmawiamy z dzieckiem na temat treści piosenki:
- O czym była ta piosenka?
- Czego pragnie każda mama i każdy tata?
- Czy wszystkie dzieci są takie same? Czym się różnią, co je łączy?
Następnie wszyscy wspólnie powtarzają tekst pierwszej zwrotki i refrenu.
8. „Kolorowe prawa” – zabawa ruchowa – rozkładamy na dywanie szarfę zieloną i czerwoną. Dzieci poruszają się swobodnie do piosenki „Kolorowe dzieci”, a gdy muzyka zostanie wyciszona, rodzic czyta zdania. Jeśli są one prawdziwe to dzieci ustawiają się w kole wokół zielonej szarfy, a jeśli nie – wokół czerwonej. Po sprawdzeniu poprawności wykonania zadania i rozmowie, rodzic znów włącza muzykę, a dzieci swobodnie poruszają się po dywanie.
- Mam prawo uderzyć kolegę, kiedy on mnie uderzył.
- Mam prawo płakać, kiedy jest mi bardzo smutno.
- Mam prawo nic nie robić na zajęciach zawsze, kiedy mam na to ochotę.
- Mam prawo bawić się z kim chcę.
- Mam prawo zaglądać do cudzych szuflad.
- Mam prawo powiedzieć, że mam zły humor.
- Mam prawo do kontaktów z mamą i tatą, nawet gdy rodzice nie mieszkają razem.
- Mam prawo zniszczyć rysunek kolegi/koleżanki, jeżeli mi się nie podoba to, co namalował/a lub jestem zły.
- Mam prawo do zabawy po zajęciach.
9. „Everybody is different” – osłuchanie z piosenką.
Everybody is different
Curly hair, wavy or long, (pokazujemy kartę obrazkową z dzieckiem z kręconymi, polafowanymi, długimi włosami)
straight or spiky, brown or blonde. (pokazujemy kartę obrazkową z dzieckiem z prostymi, sterczącymi, brązowymi, blond włosami, )
Tall or short, strong or weak, (pokazujemy kartę obrazkową z dzieckiem wysokim, niskim, silnym, słabym)
skinny or chubby, (pokazujemy kartę obrazkową z dzieckiem chudym, pulchnym)
That is me! (wskazujemy na siebie)
Everybody’s different (wskazujemy na wszystkich w koło)
And that’s ok. (podnosimy kciuk do góry)
Everybody’s different. (wskazujemy na wszystkich w koło)
Hooray! (żwawo podnosimy ręce do góry)
Fringe or freckles, (pokazujemy kartę obrazkową z dzieckiem z grzywką, piegami)
chubby cheeks (pokazujemy kartę obrazkową z dzieckiem z pucułowatymi policzkami)
Glasses, braces. (pokazujemy kartę obrazkową z dzieckiem z okularami, aparatem na zębach)
Look good on me! (podnosimy kciuk do góry)
Dark or brown, (pokazujemy kartę obrazkową z dzieckiem ze śniadą, ciemną skórą)
lightly tanned, (pokazujemy kartę obrazkową z dzieckiem lekko opaloną skórą)
Fair skin is what I’ve got! (pokazujemy kartę obrazkową z dzieckiem z jasną skórą)
Everybody’s different (wskazujemy na wszystkich w koło)
And that’s ok. (podnosimy kciuk do góry)
Everybody’s different. (wskazujemy na wszystkich w koło)
Hooray! (żwawo podnosimy ręce do góry)
Następnie pytamy dzieci, jak myślą, o czym była piosenka i jakie cechy wyglądu się w niej pojawiły.
10. „Everybody is different” – zabawa ruchowo-dydaktyczna – zapraszamy dzieci do odnalezienia cech z piosenki u siebie nawzajem. Rodzic pyta np. „Who has fringe?”