1. „Ludzie do ludzi” – powitanie z dzieckiem – rodzic prosi dziecko o powitanie się z rodzicem daną częścią ciała np. stopą. Dziecko z rodzicem dotykają się swoimi stopami i kolejnymi częściami ciała, wymienianymi przez rodzica.
2. „Przyjaciel” – wprowadzenie do tematu zajęć zagadką literową – rodzic rozkłada na dywanie kartoniki z literami (dużo więcej liter niż w wyrazie „przyjaciel”) i zadaje dziecku zagadki np.:
- Jedna długa kreseczka, a obok niej na górze mała piłeczka – p
- Jaką literę dobierzesz, by „bób” zmienił się w zwierzę? – r
- Zamek, znaczek zawsze ma mnie. Jestem w ziemi, zaspie, zimnie. Dobrze zna mnie w ZOO zebra. W znalezisku tez mnie nie brak, również w złocie błyszczę ładnie. Czym ja jestem? Kto odgadnie? – z
- Znajdziesz ją w środku wyrazu, na końcu, lecz ani razu w polskich wyrazach, bez wyjątku, nie znajdziesz jej na początku – y
- Ma mnie wujek nie ma ciotka. W majonezie też mnie spotkasz. W jajku częstym gościem bywam. Na kajaku sobie pływam. Mieszkam w Turcji i w Kijowie. Kto ja jestem? Kto odpowie? – j
- Na ta literkę kołysanka się zaczyna „… były sobie kotki dwa” – a
- Czy to rogal upieczony, czy to księżyc spadł? Siedzi sobie w abecadle. Jaka to litera? Kto zgadł? – c
- Gdy wielka to sama kreseczka, kiedy mała to nad nią kropeczka – i
- Czasem z cyfrą 3 mylona, choć całkiem odwrócona – e
- Lody lubi Leokadia. Lotnią latem lata Lidia. Leszek lipy liczy liście. lecz to żart jest oczywiście. Zagadkę dla was mam teraz: Powiedz, jaka to litera w tych wyrazach się powtarza? – l
Po odgadnięciu każdej literki dziecko szuka jej w rozsypance literowej i układa kolejno na dywanie. Następnie odczytuje hasło: „przyjaciel”. Następnie rodzic mówi dziecku, że przyjaciel nie musi być do nas podobny i tak naprawdę każdy może zostać naszym przyjacielem, ale kto to w ogóle jest przyjaciel? Co znaczy to słowo? Po wysłuchaniu odpowiedzi dziecka rodzic podsumowuje, że przyjaciel to osoba z którą lubimy spędzać czas, z którą się bawimy i śmiejemy, ale także możemy dzielić z nią nasze smutki i radości.
3. „Kogo wołam?” – zabawa dydaktyczno-ruchowa – dziecko siedzi na podłodze. Rodzic wypowiada imię dziecka, dzieląc je na sylaby (wypowiadając sylaby klaszcze w dłonie). Dziecko, słysząc swoje imię wstaje, wykonuje wymyślony przez siebie gest i siada z powrotem na swoim miejscu. Zabawę prowadzimy aż dziecku skończy się inwencja twórcza w wymyślaniu gestów.
4. „Imiona” – zabawa dydaktyczna – dziecko siedzi naprzeciwko rodzica i podają sobie z rąk do rąk piłkę w rymie piosenki „Piłka”. Rodzic co jakiś czas zatrzymuje piosenkę, a dziecko lub rodzic gdy ma w rękach piłkę dzieli swoje imię na głoski. W następnych turach dziecko lub rodzic mogą dzielić na sylaby inne imiona. Zabawę prowadzimy tak długo aż skończą się pomysły na imiona.
5. „Dobrze mieć przyjaciela” – zabawa dydaktyczna – rodzic rozkłada na dywanie kartoniki z literami oraz karty z kodem i szyfrem. Następnie zaprasza dziecko do odszyfrowywania zapisanego kodu poprzez wyszukiwanie odpowiedniego obrazka, dopasowanie do niego odpowiedniej litery i odnalezienie takiej samej litery z rozsypanki na dywanie. Po ułożeniu hasła z liter dziecko próbuje odczytać hasło, jeśli ma trudności rodzic pomaga. Następnie rodzic pyta dziecko czy zgadza się z tym stwierdzeniem, dlaczego tak/nie? Dziecko udziela odpowiedzi, rodzic nie komentuje i nie ocenia. Rodzic rytmicznie wypowiada fragment tekstu K. Przybylskiej i powtarza go razem z dzieckiem głośno, cicho, jakby ziewali, szybko, wolno itp.
To nie będzie żaden sekret,
przecież każdy o tym wie.
Dobrze jest mieć przyjaciela,
żyć samemu bardzo źle.
karty z kodem i szyfrem do zabawy: „Dobrze mieć przyjaciela” : https://przedszkouczek.pl/wp-content/uploads/2020/05/DobrzeMiecPrzyjaciela.pdf
6. „Koledzy” – słuchanie wiersza Cz. Janczarskiego – dziecko siedzi wygodnie na dywanie, a rodzic czyta wiersz.
Koledzy
Tak się nudziłem, gdy byłem sam.
A teraz kilku, kolegów mam.
Co dzień od rana, czekam tej chwili,
gdy będą ze mną, koledzy mili.
Wspólna zabawa, zawsze się uda.
Już teraz nie wiem, co to jest nuda.
Dobrze nam razem, czy słońce, czy deszcz.
Czy i Ty z nami, bawić się chcesz?
Następnie rodzic rozmawia z dzieckiem na temat treści wiersza i doświadczeń dziecka:
- O kim jest mowa w wierszu?
- Jak spędzał czas chłopiec, gdy był sam?
- Co się zmieniło, gdy poznał kolegów?
- Jakie pytanie zadaje chłopczyk na końcu wiersza?
- Czy to jest miłe jak ktoś zaprosi nas do zabawy?
- Jak się czuliście, gdy inne dzieci nie pozwalały wam dostać się do środka koła?
- Czy było wam przyjemne, miło?
Następnie rodzic podsumowuje, że tak jak dzieci, które nie mogły przedostać się do środka koła czują się dzieci, z którymi nikt nie chce się bawić. Dlatego jeżeli bawimy się z kolegami i koleżankami i widzimy, że ktoś stoi z boku, zaprośmy go do zabawy. Temu dziecku będzie bardzo miło, a więcej osób w zabawie to więcej pomysłów i śmiechu, więc wszyscy na tym skorzystają.
7. „Jestem dobrym kolegą, bo…” – zabawa dydaktyczna – dziecko wraz z rodzicem siedzą na podłodze. Rodzic mówi zdanie: „Jestem dobrą/dobrym koleżanką/kolegą, bo … ” i kończy je według własnego pomysłu. Dziecko kończy zdanie według własnego pomysłu.
8. „Dobre słowo” – zabawa ruchowa – dziecko porusza się po pokoju w rytmie muzyki „Wesoła muzyka klasyczna dla dzieci”. Gdy muzyka ucichnie dziecko mówi coś miłego rodzicowi. Zabawę prowadzimy 5-6-krotnie.
muzyka klasyczna do zabawy „Dobre słowo”: https://www.youtube.com/watch?v=Xu2WgiOi56I
9. „Friends” (frends)– osłuchanie z piosenką – rodzic w trakcie piosenki pokazuje odpowiednie karty obrazkowe i wykonuje czynności zgodnie ze słowami piosenki. Dzieci słuchają piosenki i naśladują czynności.
Karty obrazkowe do piosenki: „Friends”: https://przedszkouczek.pl/wp-content/uploads/2020/05/Friends.pdf
piosenka „Friends”: https://www.youtube.com/watch?v=bVCKj0T9-gc
Friends
I don’t walk alone (Aj dont łok elołn– nie chodzę sam/sama)(pokazujemy kartę obrazkową przedstawiającą chodzenie i kręcimy głową)
I don’t walk alone
I don’t walk alone
I have my friends (Aj hev maj frends – mam swoich przyjaciół)
I don’t sit alone (Aj dont syt elołn – nie siedzę sam/sama) (pokazujemy kartę obrazkową przedstawiającą siedzenie i kręcimy głową)
I don’t sit alone
I don’t sit alone
I have my friends (wskazujemy palcem na wszystkie dzieci)
All my friends can walk with me (walk, walk with me) (Ol maj frends ken łok łyf mi – wszyscy moi przyjaciele mogą ze mną chodzić) (poruszamy rękami tak jakbyśmy maszerowali)
All my friends can walk with me (walk, walk with me)
All my friends can sit with me (sit, sit with me) (kładziemy dłonie na kolana i prostujemy plecy)
All my friends can sit with me (sit, sit with me)
I don’t eat alone (Aj dont it elołn – nie jem sam/sama) (pokazujemy kartę obrazkową przedstawiającą jedzenie i kręcimy głową)
I don’t eat alone
I don’t eat alone
I have my friends (wskazujemy palcem na wszystkie dzieci)
I don’t play alone (Aj dont plej elołn – nie bawię się sam/sama) (pokazujemy kartę obrazkową przedstawiającą zabawę i kręcimy głową)
I don’t play alone
I don’t play alone
I have my friends (wskazujemy palcem na wszystkie dzieci)
All my friends can eat with me (eat, eat with me) (Ol maj frends ken it łyf mi -wszyscy moi przyjaciele mogą ze mną jeść) (naśladujemy jedzenie)
All my friends can eat with me (eat, eat with me)
All my friends can play with me (sit, sit with me) (naśladujemy zabawę)
All my friends can play with me (sit, sit with me)
I don’t read alone (Aj dont rid elołn – nie czytam sam/sama) (pokazujemy kartę obrazkową przedstawiającą czytanie i kręcimy głową)
I don’t read alone
I don’t read alone
I have my friends (wskazujemy palcem na dzieci)
I don’t watch alone (Aj dont łocz elołn – nie oglądam sam/sama) (pokazujemy kartę obrazkową przedstawiającą oglądanie i kręcimy głową)
I don’t watch alone
I don’t watch alone
I have my friends (wskazujemy palcem na wszystkie dzieci)
All my friends can read with me (read, read with me) (naśladujemy czytanie)
All my friends can read with me (read, read with me)
All my friends can watch with me (naśladujemy oglądanie czegoś interesujące)
All my friends can watch with me (watch, watch with me)
I walk, walk, walk, walk with all my friends (poruszamy rękami tak jakbyśmy maszerowali)
I sit, sit, sit, sit with all my friends (kładziemy dłonie na kolana i prostujemy plecy)
I eat, eat, eat, eat with all my friends (naśladujemy jedzenie)
I play, play, play, play with all my friends (naśladujemy zabawę)
I read, read, read, read with all my friends (naśladujemy czytanie)
I watch, watch, watch, watch with all my friends (naśladujemy oglądanie czegoś interesujące)
10. „Walk, sit, play” (łok, syt, plej) – zabawa dydaktyczno-ruchowa – dziecko porusza się po pokoju w rytmie piosenki „Friends”. Na przerwę w muzyce rodzic pokazuje kartę obrazkową, wypowiada i wykonuje czynność na niej przedstawioną – dziecko naśladuje. Zabawę prowadzimy trzykrotnie pokazując każdą kartę obrazkową.